به هنگام
بازدید از یک بیمارستان روانى، از روان پزشک پرسیدم
شما چطور میفهمید که یک بیمار روانى به بسترى شدن در بیمارستان نیاز
دارد یا نه؟
روانپزشک گفت:
ما وان حمام را پر از آب میکنیم و یک قاشق چایخورى، یک فنجان و یک سطل
جلوى بیمار میگذاریم و از او میخواهیم که وان را خالى کند.
من گفتم: آهان! فهمیدم. آدم عادى باید سطل را بردارد چون بزرگ تر است.
روانپزشک گفت: نه! آدم عادى درپوش زیر آب وان را بر میدارد... شما میخواهید
تختتان کنار پنجره باشد؟
********
1. راه حل همیشه در گزینه های پیشنهادی نیست.
2. در حل مشکل و در هنگام تصمیم گیری هدفمان یادمان نرود . در حکایت
فوق هدف خالی کردن آب وان است نه استفاده از ابزار پیشنهادی.
3.همه راه حل ها همیشه در تیر رس نگاه نیست.
ضمن پوزش از کارمندان محترم و گفتن اجباری همراه با ترس اینکه این تصویر فقط مشمول برخی و فقط برخی از کارمندان فخیمه میشود وضمنا منظور از این ایمیل اصلا کارمندان ایرانی نیستند و
کارمندان بقیه کشور های توسعه نیافته و عقب افتاده مشمول این برنامه روزانه میشود.